Nasze credo

Wstęp

Poniższy tekst został w dużej mierze zaadaptowany z oświadczenia wiary Desiring God Ministry, a częściowo z Londyńskiej Konfesji Kingdom through Covenant z 1689 roku. Wszystkich, którzy chcą zapoznać się z odniesieniami do Pisma Świętego, na podstawie których przygotowano ten tekst, zapraszamy do kliknięcia tutaj.

Wierzymy, że chrześcijaństwo może i powinno być podzielone na wierzenia podstawowe i wierzenia peryferyjne. Nie wierzymy natomiast, że wszystkie elementy tego credo mają jednakową wagę. Niektóre są bardziej istotne, inne mniej. Nie wierzymy, że trzeba wierzyć w każdą część tego tekstu, aby można było zostać zbawionym.

Naszym celem nie jest przedstawianie koniecznego minimum wiary, ale raczej przyjęcie „całej rady Bożej”. Zachęcamy do trzymania się Bożego Słowa w radości, poznawania pełni Jego prawdy oraz odkrywania chwały Jej Autora. Niektóre dzieła opierają się na minimalizmie teologicznym, aby przyciągnąć więcej odbiorców. My wolimy być przejrzyści -chcemy przedstawić jak najwięcej z tego, co jest nam drogie w Słowie Bożym. Wierzymy, że doktryna biblijna stabilizuje świętych pomimo otaczającego zamętu i że wzmacnia Kościół w jego misji, by sprostać wielkim systemom fałszywych religii i sekularyzmu. Wierzymy, że najwyższa cnota miłości karmi się pokarmem doktryny skoncentrowanej na Bogu. Wierzymy wreszcie, że czynienie Boga Panem we wszystkich sferach życia prowadzi wszystkie narody do osiągania radości w Jezusie Chrystusie.

Wierzymy również, że fundamentem jedności nie jest poszukiwanie najskromniejszego wspólnego mianownika doktryny, który skupi jak największą rzeszę wiernych, ale dążenie do Prawdy, a następnie pokazywanie światu, że chrześcijanie mogą trwać w miłości pomimo istniejących granic, bez usuwania ich. W ten sposób granice doktrynalne służą doniosłości Prawdy, a miłość pomimo granic służy naszej jedności. Mamy więc nadzieję, że osoby, które realizują z nami misję tworzenia materiałów do nauki języków biblijnych oraz coraz lepszych tłumaczeń Biblii dla całego Kościoła, przekroczą granice różnic doktrynalnych, aby trwać we wspólnocie chrześcijańskiej miłości.

Nie twierdzimy, że nasze stwierdzenia są nieomylne, dlatego jesteśmy otwarci na udoskonalenia i korekty płynące z Pisma Świętego. Mocno jednak trzymamy się tych prawd, ponieważ obserwujemy je w naszym życiu i dlatego wzywamy innych, aby również badali Pismo Święte. Ważne jest, żeby zrozumieć, jak wiele różnic pojawia się w biblijnych opisach Boga i Jego dzieł. Stąd też podobne bądź identyczne terminy mogą być używane w różnych kontekstach w inny sposób. Celem naszego credo nie jest ograniczenie, w jaki sposób tłumacze Biblii mogą używać terminów, których tu używamy, ani stwierdzenie, że poszczególne terminy nie mogą być różnie stosowane w zależności od kontekstu. Naszym celem jest opisywanie w przygotowanych przez nas materiałach rzeczywistości takiej, jaka faktycznie została przedstawiona w Biblii.

1. Pismo Święte

1.1 Wierzymy, że Biblia jest jedną księgą, natchnioną przez Boga, skoncentrowaną na Bogu, dającą nadzieję, słodszą niż miód i wskazującą na Jezusa. Składa się z sześćdziesięciu sześciu ksiąg Starego i Nowego Testamentu.

1.2 Wierzymy, że intencje Boga, które zostały objawione w Biblii, są najwyższym i ostatecznym autorytetem wobec pewności tego wszystkiego, co jest prawdziwe i co jest słuszne. W sprawach, które nie zostały poruszone na kartach Biblii, oceny dokonuje się według kryteriów zgodnych z Pismem Świętym.

1.3 Wierzymy, że intencje Boga, objawiają się przez intencje wyrażone przez autorów natchnionych.

1.4 Proces odkrywania intencji Boga w Biblii (co jest jej najpełniejszym znaczeniem) jest wysiłkiem odkrywania w Piśmie tego, co ludzcy autorzy zamierzali przekazać, a co wymaga wielkiej pokory i staranności. Ograniczone zdolności, tradycyjne uprzedzenia, grzeszność każdego z nas i założenia kulturowe często wypaczają poprawną interpretację tekstów biblijnych. Dlatego działanie Ducha Świętego jest niezbędne do właściwego zrozumienia Biblii, a modlitwa o Jego pomoc jest konieczna do podjęcia wysiłku zrozumienia Słowa Bożego i zastosowania Jego pouczeń w życiu. Czytamy Pismo na własnych warunkach, a przecież Ono jest czymś więcej niż magazynem faktów i twierdzeń. Ukazuje wydarzenia oraz ich Boską perspektywę, sprowadzającą dzieje ludzkości do procesu odkupienia, który skupia się na Chrystusie. Dlatego nasza interpretacja Pisma Świętego i wyciąganie wniosków teologicznych musi to odzwierciedlać. Wszyscy chrześcijanie powinni posługiwać się Pismem Świętym w duchu biblijnym, ale to, co określa się jako „biblijne”, trudno osiągnąć na drodze konsensusu. Naszą metodę interpretacji można podsumować jako gramatyczną/lingwistyczno-historyczno-kanoniczną. Innymi słowy, uważamy, że najlepszym sposobem czytania Pisma Świętego i wyciągania wniosków teologicznych jest interpretacja danego tekstu Pisma Świętego w jego kontekście lingwistyczno-historycznym, literackim, odkupieńczo-historycznym i kanonicznym. Interpretujemy teksty biblijne na trzech płaszczyznach: tekstowej (składnia, kontekst literacki, kontekst historyczny, gatunek), epokowej (rozpoznanie swojego miejsca w historii odkupienia) i kanonicznej (czytanie tekstu w świetle całego kanonu). Biblia przedstawia się jako jedna historia, która obejmuje cztery części i sześć przymierzy – złożenie obietnic Boże w Starym Testamencie oraz ich wypełnienie w Nowym Testamencie. Cztery główne części lub epoki, które widzimy, to: stworzenie, upadek, odkupienie, a wreszcie osiągnięcie zbawienia. Części te tworzą historyczną spójność, a także nadają każdej lekturze specyficzny kontekst dziejowy i zbawczy. Sześć przymierzy, które widzimy, to przymierza: z: Adamem (stworzeniem), Noem (stworzeniem), Abrahamem, Izraelem. królem Dawidem, a wreszcie Nowe Przymierze dokonało się w Chrystusie.

1.5 Wierzymy, że Stary Testament w języku hebrajskim/aramejskim i Nowy Testament w języku greckim zostały natchnione przez Boga. Dzięki Jego trosce i opatrzności zachowały się one przez wieki. W ten sposób otrzymaliśmy Pismo Święte, w swojej ostatecznej formie, którą Bóg dla nas zamierzył. We wszystkich sporach dotyczących wiary Kościół ma przede wszystkich odwoływać się do Pisma Świętego. Na żaden istotny element wiary chrześcijańskiej nie wpływa fakt, że nie posiadamy oryginalnych rękopisów ostatecznej formy Pisma Świętego. Oryginalne języki Pisma Świętego nie są znane całemu ludowi Bożemu, dlatego wszyscy powinni się ich uczyć. Wszyscy powinni mieć prawo do lektury Pisma Świętego, a zwłaszcza ci, którzy są nią zainteresowani i którzy chcą nauczać, z powodu wielkiej odpowiedzialności, jaką zostali obdarowani. Cały lud Boży ma czytać i badać Pismo Święte. Biblia ma zostać przetłumaczona wszystkie języki ludu Bożego, aby słowo Chrystusa zamieszkiwało obficie we wszystkich, abyśmy czcili Go w sposób godny i sprawiedliwy, a przez zachętę Pisma Świętego otrzymali nadzieję zbawienia.

2. Trójca Święta. Jeden Bóg w trzech Osobach

2.1 Wierzymy w Jednego Boga. Niezależnego od nikogo, pełnego Chwały, w pełni i odwiecznie żyjącego w nieskończenie doskonałych i godnych uwielbienia Trzech Osobach Boskich: Bogu Ojcu, źródle wszelkiego istnienia, Synu Bożym, zrodzonemu (a nie stworzonemu) przed wiekami, współistotnemu Ojcu, Duchu Świętym, Panu i Ożywicielu, który od Ojca i Syna pochodzi. Każda z Osób jest w pełni i całkowicie Bogiem.

3. Cel i niezależność Boga

3.1 Wierzymy, że Bóg w wieczności dobrowolnie i niezmiennie wszystko zamierzył, a także przewidział to, co się wydarzy, a co ukazało pełnię Jego chwały dla wiecznej i stale rosnącej radości wszystkich, którzy Go miłują.

3.2 Wierzymy, że Bóg podtrzymuje wszystko i rządzi wszystkim – od galaktyk po cząstki elementarne, od sił natury po dzieje narodów, od wydarzeń publicznych po każdy uczynek poszczególnych osób – wszystko to dzieje się zgodnie z Jego odwiecznym, mądrym zamiarem uwielbienia. Jednakże dokonuje się ono w taki sposób, który nie zakłada niczego grzechu ani niesprawiedliwego potępienia. Jego rządy nad wszechświatem są zgodne moralną odpowiedzialnością i wolną wolą wszystkich osób stworzonych na Jego obraz.

3.3 Wierzymy, że Łaska Boża została udzielona przez Jego Syna Jezusa Chrystusa, zanim powstał świat. Tym aktem Bóg wybrał przed założeniem świata wszystkich, którzy zostaną uwolnieni z niewoli grzechu, doprowadzeni do pokuty oraz zbawczej wiary w Jego Syna Jezusa Chrystusa.

4. Stworzenie człowieka i wszechświata

4.1 Wierzymy, że Bóg stworzył wszechświat i wszystko w nim, z niczego. Dokonał tego Słowem swojej mocy. Nie mając żadnych niedociągnięć w sobie ani poruszony żadną niedoskonałością w swej samowystarczalności, Bóg z upodobaniem w stworzeniu objawił Swoją chwałę dla wiecznej radości odkupionych: każdego plemienia, języka, ludu i narodu.

4.2 Wierzymy, że Bóg bezpośrednio stworzył Adama z prochu ziemi i Ewę z jego żebra. Wierzymy, że Adam i Ewa byli historycznymi rodzicami całej rasy ludzkiej, że zostali stworzeni jako mężczyzna i kobieta jednakowo na obraz Boży, bez grzechu.

5. Grzech pierwszych rodziców i zerwanie przymierza z Bogiem

5.1 Wierzymy, że chociaż Bóg stworzył człowieka moralnie prawego, został on zwiedziony z drogi Bożego Słowa i Bożej Mądrości poprzez subtelność oszustwa szatana. Wybrał to, co było zakazane – w ten sposób ogłosił swoją niezależność, nieufność i nieposłuszeństwo wobec wszystkich, a także dobrego i łaskawego Stwórcy. W ten sposób nasi pierwsi rodzice przez ten grzech upadli – utracili pierwotną niewinność i komunię z Bogiem.

5.2 Wierzymy, że upadek Adama jako głowy rodzaju ludzkiego stał się upadkiem całego jego potomstwa. Dokonało się to w ten sposób, że zepsucie, wina, śmierć i potępienie należą właściwie do każdego człowieka. Wszystkie osoby są z natury zepsute, zniewolone grzechem i moralnie niezdolne do rozkoszowania się Bogiem oraz do przezwyciężenia własnej dumnej preferencji dla przelotnych przyjemności panowania nad sobą.

5.3 Wierzymy, że Bóg poddał stworzenie marności, a cała ludzka rodzina jest sprawiedliwie podatna na niewypowiedziane cierpienia chorób, rozkładu, nieszczęść i strat. W ten sposób wszystkie przeciwności i cierpienia na świecie są echem oraz świadectwem niezmiernie wielkiego zła moralnego zepsucia w sercu ludzkości. Każdy nowy dzień życia jest danym przez miłosiernego Boga wytchnieniem od nadchodzącego sądu, czasem na podjęcie pokuty oraz okazania skruchy.

6. Jezus Chrystus - wcielony Syn Boży

6.1 Wierzymy, że w pełni czasu Bóg zesłał swego przedwiecznego Syna jako Jezusa – Mesjasza, który począł się z Ducha Świętego, narodził się z dziewicy Maryi. Wierzymy, że kiedy wieczny Syn stał się ciałem, przyjął w pełni ludzką naturę, tak, że dwie całe, doskonałe i odrębne natury zostały nierozłącznie połączone w jednej Osobie, bez pomieszania się. Tak więc Osoba Jezusa Chrystusa była i jest prawdziwie Bogiem i prawdziwym człowiekiem, a jednocześnie jedynym Chrystusem i jedynym Pośrednikiem między Bogiem a człowiekiem.

6.2 Wierzymy, że Jezus Chrystus żył bez grzechu, chociaż zmagał się z powszechnymi słabościami i pokusami towarzyszącymi ludzkiemu życiu. Głosił oraz nauczał z prawdą i autorytetem niespotykanymi w historii ludzkości. Czynił cuda, ukazując, że jest jednością z Jahwe Pierwszego Przymierza, który ma całkowitą władzę nad wszelkim stworzeniem. Czynił to usuwając demony, uzdrawiając chorych, wskrzeszając zmarłych, uciszając burzę, chodząc po wodzie, rozmnażając chleb i przewidując, co stanie się z Nim i Jego uczniami, w tym: zdradę Judasza, a także wyparcie się Piotra, Jego nawrócenie oraz ostateczne męczeństwo.

6.3 Wierzymy, że Jego życiem rządziła opatrzność Ojca w celu wypełnienia wszystkich proroctw Starego Testamentu, dotyczących Tego, który miał nadejść:narodzonego z Dziewicy, Proroka jak Mojżesz, Kapłana według obrządku Melchizedeka, Syna Dawida i Cierpiący Sługa Jahwe.

6.4 Wierzymy, że Jezus Chrystus cierpiał dobrowolnie, wypełniając Boży plan odkupienia. Został ukrzyżowany pod Poncjuszem Piłatem, umarł, został pogrzebany i trzeciego dnia powstał z martwych, aby potwierdzić zbawcze dzieło Swojego życia i śmierci oraz by zająć Swoje miejsce jako niezwyciężony, wieczny Pan chwały. W ciągu czterdziestu dni po Swoim powstaniu z martwych dał wiele przekonujących dowodów zmartwychwstania w ciele, a następnie wstąpił do Nieba z ciałem i duszą, gdzie zasiada po prawicy Ojca, wstawiając się za Swoim ludem w oparciu o gładzącą wszelki grzech ofiarę, i gdzie panuje, aż położy wszystkich nieprzyjaciół pod Swoje stopy.

7. Zbawcze Dzieło Chrystusa

7.1 Wierzymy, że Jezus Chrystus przez swoje doskonałe posłuszeństwo Bogu oraz przez swoje cierpienie i śmierć jako Niepokalanego Baranka Bożego uzyskał przebaczenie grzechów oraz dar doskonałej sprawiedliwości dla wszystkich, którzy zaufali Bogu przed śmiercią na krzyżu, jak i dla tych, którzy zaufali i zaufają w Chrystusie po tym wydarzeniu. Doskonałym życiem i śmiercią za nasze grzechy, sprawiedliwy za niesprawiedliwych, Chrystus przyjął naszą karę, złagodził gniew Boży przeciwko nam, potwierdził sprawiedliwość Bożą w usprawiedliwieniu nas i usunął nasze potępienie, które wynikało z Prawa.

7.2 Wierzymy, że ofiara Chrystusa, którą poniósł za nasze grzechy, skłania wszystkich ludzi do tego, by mogli stanąć w prawdzie i wypowiedzieć słowa Ewangelii dotyczące tej ofiary: „Bóg dał swego jednorodzonego Syna, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął ale miał życie wieczne”. Ktokolwiek zechce czerpać ze zdrojów zbawienia, a przyjdzie do nich, tego Jezus nie odrzuci.

7.3 Wierzymy ponadto, że śmierć Chrystusa przyniosła wszystkim o wiele więcej niż tylko możliwości opisane w Ewangelii – uzyskała wszechmocne Miłosierdzie Nowego Przymierza: pokutę i wiarę dla wybranych Bożych. Chrystus umarł za wszystkich, ale nie za wszystkich w ten sam sposób. Swoją śmiercią Chrystus wyraził szczególną miłość poprzez Przymierze ze Swoimi przyjaciółmi, owcami, Swoją oblubienicą. Dla nich uzyskał nieomylne i skuteczne działanie Ducha, aby zatriumfować nad ich oporem i doprowadzić ich do zbawczej wiary.

8. Zbawcze Dzieło Ducha Świętego

8.1 Wierzymy, że Duch Święty zawsze działał w świecie, uczestnicząc w dziele stworzenia, budząc wiarę w Reszcie Ludu, dokonując znaków i cudów, dając zwycięstwo w bitwie, wzmacniając proroków i inspirując powstawanie Pisma Świętego. Jednak kiedy Chrystus dokonał przebłagania za grzechy i zasiadł po prawicy Ojca, zapoczątkował nową erę Ducha, wylewając obietnicę Ojca na Swój Kościół.

8.2 Wierzymy, że nowość tej ery jest naznaczona bezprecedensową misją Ducha, aby uwielbić ukrzyżowanego i zmartwychwstałego Chrystusa. Czyni to, dając uczniom Jezusa większą moc głoszenia Ewangelii w chwale Chrystusa, otwierając serca słuchaczy, aby mogli zobaczyć Chrystusa i uwierzyć, objawiając piękno Chrystusa w Jego Słowie i przemieniając Jego lud z chwały do Chwały, objawiając się w duchowych darach (posiadając suwerenną swobodę udzielania wszystkich darów, jak chce – 1 Kor 12,8-10) dla budowania Ciała Chrystusa i potwierdzenia Jego Słowa, wzywając wszystkie narody do przyjęcia Ewangelii Chrystusa, a tym samym wypełniając obietnicę Nowego Przymierza w celu stworzenia i zachowania oczyszczonego ludu na wieczne mieszkanie dla Boga.

8.3 Wierzymy, że poza skutecznym działaniem Ducha nikt nie dojdzie do wiary, ponieważ wszyscy są martwi w swoich upadkach i grzechach, że są wrogo nastawieni do Boga, moralnie niezdolni do podporządkowania się Bogu, wypełnienia Jego Woli, ponieważ przyjemności grzechu wydają się większe niż obietnice Boga. W ten sposób dla wybranych Bożych Duch zwycięża wszelki opór, budzi umarłych, usuwa ślepotę i objawia Chrystusa w tak zniewalająco piękny sposób poprzez Ewangelię, że staje się nieodparcie pociągający dla odrodzonego serca.

8.4 Wierzymy, że Duch Święty dokonuje tego zbawczego dzieła w związku z głoszeniem Ewangelii w chwale Chrystusa. Tak więc ani dzieło Ojca w Jego decyzji tworzenia, ani dzieło Syna w ofierze przebłaganie, ani dzieło Ducha w odrodzeniu nie są przeszkodą ani zniechęceniem do głoszenia Ewangelii wszystkim ludom i osobom na całym świecie. Przeciwnie, to Boże zbawcze dzieło Trójcy jest gwarancją i podstawą naszej nadziei, że nasza ewangelizacja nie jest daremna w Panu. Duch wiąże swoje zbawcze dzieło z Ewangelię Chrystusa, ponieważ Jego celem jest uwielbienie Chrystusa przez Ewangelię. Dlatego nie wierzymy, że istnieje zbawienie w jakikolwiek inny sposób niż poprzez otrzymanie Ewangelii od Ducha Świętego, z wyjątkiem tego, że mogą zostać zbawione niemowlęta i osoby z poważnymi niepełnosprawnościami intelektualnymi, z umysłami fizycznie niezdolnymi do zrozumienia Ewangelii.

9. Usprawiedliwienie jako Boskiego uznania

9.1 Wierzymy, że w wolnym akcie sprawiedliwej łaski Bóg usprawiedliwia bezbożnych jedynie przez wiarę, bez uczynków, odpuszczając ich grzechy, uznając ich za sprawiedliwych wobec Niego. Wiara jest zatem jedynym narzędziem, dzięki któremu my, grzesznicy, jesteśmy zjednoczeni z Chrystusem, którego doskonała sprawiedliwość oraz zadośćuczynienie za nasze grzechy są jedyną podstawą dla naszego przyjęcia przez Boga. Następuje to w pełni i trwale w pierwszej chwili uznania. Tak więc sprawiedliwość, dzięki której stajemy się sprawiedliwi przed Bogiem, nie jest czymś, co Bóg w nas uczynił – ani nie została nam udzielona podczas chrztu, ani później, z biegiem czasu, ale raczej jest dokonywana dla nas, poza nami samymi, i jest nam udzielana.

9.2 Wierzymy jednak, że wiara, która jako jedyna otrzymuje dar usprawiedliwienia, nie pozostaje sama w tak usprawiedliwionej osobie, ale wydaje przez Ducha Świętego owoc miłości i prowadzi z konieczności do uświęcenia. Ta konieczna relacja między usprawiedliwiającą wiarą a owocami dobrych uczynków daje początek pewnym biblijnym wyrażeniom, które zdają się czynić z uczynków podstawę lub środki usprawiedliwienia. Jednakże, w rzeczywistości, po prostu wyrażają zasadniczą prawdę, że wiara, która nie wydaje owoców w postaci dobrych uczynków, jest martwa, nie jest prawdziwą wiarą.

10. Śmierć, zmartwychwstanie i powtórne przyjście w chwale

10.1 Wierzymy, że kiedy chrześcijanie umierają, stają się doskonali w świętości, są przyjmowani do raju i ze świadomością są zabierani do obecności Chrystusa, która jest bardziej chwalebna i bardziej satysfakcjonująca niż jakiekolwiek doświadczenie na ziemi.

10.2 Wierzymy w błogosławioną nadzieję, że przy końcu czasów Jezus Chrystus powróci na tę ziemię osobiście, naocznie, fizycznie, nagle w mocy i wielkiej chwale, że zbierze Swoich wybranych, wskrzesi umarłych, osądzi narody i ustanowi Swoje Królestwo. Wierzymy, że sprawiedliwi wejdą do wiecznej radości swego Mistrza, a ci, którzy tłumili prawdę w nieprawości, zostaną skazani na wieczną świadomą nędzę.

10.3 Wierzymy, że koniec wszystkich rzeczy w tym czasie będzie początkiem niekończącego się, stale rosnącego szczęścia w sercach odkupionych, ponie0waż Bóg będzie coraz bardziej ukazywał swoją nieskończoną i niewyczerpaną wielkość, a także chwałę dla pomnożenia radości Jego ludu.